Zgodnie z art. 4 ust. 2 Konstytucji wybór sędziów jest demokratycznym zadaniem i uprawnieniem Narodu. Sprawowanie władzy sądowniczej nie zostało wyłączone przez Konstytucję z ogólnej zasady sprawowania władzy w Rzeczypospolitej bezpośrednio przez Naród lub przez przedstawicieli Narodu. Zgodnie z Konstytucją upoważnienie do sprawowania przedstawicielstwa Narodu ustanawiane jest w wyborach powszechnych. Niezawarcie w Konstytucji szczególnej dyspozycji wybierania sędziów przez Naród nie przemawia przeciwko takiemu ich wybieraniu, gdyż Konstytucja nie zawiera szczególnej dyspozycji dokonywania wyboru sędziów przez inny podmiot, a zatem w odniesieniu do sędziów stosuje się jej ogólną zasadę z art. 4 ust. 2 Konstytucji, dającą Narodowi prawo do decydowania i wyboru w ważnych sprawach państwowych.
W Polsce w czasie przemian ustrojowych następujących do dnia wejścia w życie Konstytucji z 1997 r. obywatele nie wyrazili demokratycznej zgody na wyjęcie sądownictwa i sędziów spod demokratycznej kontroli i nadanie sędziom statusu bezkarnej "kasty nadzwyczajnych ludzi", mogących dowolnie i bezkarnie łamać prawo zamiast je stosować. Szczególne sędziowskie bezprawie ujawniło się w postępowaniach w sprawach rodzinnych, po usunięciu z nich ławników.
Konstytucja nie stoi na przeszkodzie wybieraniu posłów do Sejmu w okręgach jednomandatowych. Partie i komitety wyborcze nie są podmiotami wyborów dopuszczonymi przez polską Konstytucję. Ustanowiono w niej zasadę proporcjonalności tych wyborów dotyczącą liczby wyborców i liczby mandatów, a nie zasadę proporcjonalności dotyczącą liczby głosów oddanych na kandydatów partii lub komitetu wyborczego i liczby przyznanych im mandatów.
http://wolnespoleczenstwo.org/pl/prawa-obywateli-do-wybierania-sedziow-i-poslow/